casper waaijer

Architectuur van autogordels en spanbanden

Eind november heeft Casper Waaijer zijn eerste tentoonstelling in Singer Laren, als winnaar van de John & Marine Van Vlissingen Art Foundation Prijs. Wij brachten een bezoek aan het immense atelier in Amsterdam-Zuidoost van een talentvol iemand die zich nog maar een paar jaar kunstenaar noemt.

TEKST & FOTO’S: Koos de Wilt

Zijn atelier is kolossaal: het beslaat haast de hele bovenverdieping van een voormalige kantoortuin van detailhandelsketen Blokker, een gebouw tussen de duizenden andere kantoren in Amsterdam-Zuidoost. Het formaat van veel zijn werken past goed bij de vele honderden vierkante meters die hij hier antikraak mag invullen met een paar collega-kunstenaars. In de open ruimte liggen overal repen stof op de grond en staan hier en daar grote vlechtwerken, gemaakt van juten zakken, spanbanden en autogordels, die hij heeft verwerkt tot objecten die het meest doen denken aan schilderijen van architectonische gebouwen en geometrische omgevingen.

Casper Waaijer (°1995) heeft een oma die de kunstacademie heeft gevolgd. Als kind tekende hij veel en als tiener was hij vaak op straat bezig met graffiti. Maar dat die jongen uit Noordwijk kunstenaar zou worden, was zeker niet voor de hand liggend. Hij studeerde bedrijfskunde in Amsterdam, deed zijn master aan Nyenrode en werkte daarna een paar jaar in sales, als laatste voor een Zuid-Afrikaans theemerk. Waaijer maakte altijd al kunst, maar tijdens de coronatijd veranderde alles. Hij kreeg allereerst een dochter en daarnaast begon zijn kunstenaarschap vaste vormen aan te nemen.

En nu is er als eerste belangrijke tussenstop in zijn carrière een boek van zijn werk en een tentoonstelling bij Singer Laren, in het kader van het winnen van de John & Marine Van Vlissingen Art Foundation Prijs. “Ik ben nog bezig mijn pad te vinden als kunstenaar”, zegt Waaijer, terwijl hij naar de hoek loopt waar een rij autogordels aan de muur hangt. “Maar ik voel me steeds meer thuis bij mijn vlechttechniek. Nu bijvoorbeeld met autogordels, waarbij ik mijn fascinatie voor de structuur van die zwarte vezel verwerk in twee- en drie dimensionale werken.