De bekende kunstenaar Emo Verkerk laat zich graag verrassen. Hij werkt aan de inrichting van een tentoonstelling in Museum Beelden aan Zee, een overzicht van objecten gecreëerd van op straat gevonden materialen en portretten waarmee hij in de afgelopen decennia naam heeft gemaakt. En met nieuw werk waarvan de betekenis zich nog aan hem moet openbaren.
Zijn atelier ligt op een paar honderd meter vanaf het station in Den Helder. Het is een grote, overzichtelijke ruimte, met middenin een grote boekenkast vol met biografieën en werken van beeldend kunstenaars, musici, schrijvers en filosofen. De schilder, tekenaar en beeldhouwer Emo Verkerk (°1955, Amsterdam) creëerde de afgelopen decennia talloze portretten van door hem bewonderde mensen in de geschiedenis, grote namen van wie hij het werk kent en vaak aan de hand van een foto eigen associaties maakt. “Naar aanleiding van een tentoonstelling in het Stedelijk heeft de partner van Gerard Reve, Joop Schafthuizen, mij ooit uitgenodigd langs te komen in hun huis Zuid-Frankrijk om portretten van Gerard te maken”, vertelt hij. “Dat heb ik toen gedaan, met een paar foto’s die ik in hun archief van hem vond. Door van foto’s te schilderen heb ik meer ruimte om mijn eigen associaties te maken. Als ik portretten maak, ook als mensen voor mij zitten, is dat vaak brutaal: ik zette Gerard in die schilderijen af als een strenge katholiek, en dat in een tijd waarin iedereen provo was. Heel jungiaans eigenlijk, een vorm aannemend van iets wat juist niet van je verwacht wordt.”
