Toen Peter Paul Rubens in 1627 Utrecht bezocht begeleidde schilder Joachim von Sandrart hem naar het atelier van Cornelis van Poelenburch. Bij het zien van diens werk prees Rubens de schoonheid van zijn menselijke figuren, die hij afbeeldde in elegante landschappen. De figuren deden Rubens aan Rafaël denken, schreef Sandrart later in zijn ‘Teutsche Academie’. De naam van de schilder Cornelis van Poelenburch klinkt niet iedereen bekend in de oren. Daar moet dringend verandering in komen, blijkt na het lezen van de monografie die Nicolette Sluijter-Seijffert schreef.