Het tafereel lijkt op het eerste gezicht eenvoudig, maar blijkt bij nader inzien ongemeen complex te zijn: de aartsengel Gabriël kondigt Maria aan dat ze zwanger zal worden, volgens de goddelijke wil, en dat ze Christus in haar schoot zal dragen, zonder dat er sprake is van vleselijke omgang. Dit is het mysterie van de Incarnatie, een van de moeilijkst uit te beelden thema’s en toch een van de populairste in de christelijke kunst.

Afgezien van de esthetische bekoorlijkheid van het schilderij is de algehele opzet ervan, tot in de details, er vooral op gericht het tafereel te verklaren, om ons het goddelijke gebaar te laten voelen dat daar plaatsvindt. Zo staan de twee figuren onder een portiek met drie bogen aan de linkerkant en eveneens drie aan de rechterkant en op de achterwand: dit aantal van drie verwijst naar de Drie-eenheid, die God de Vader, Zijn Zoon Christus en de Heilige Geest verenigt en die wordt belichaamd in de Annunciatie. De zuil die de aartsengel scheidt van Maria is een van de vele symbolen van Christus. Als een reliëf gebeeldhouwd in tondo, op de portiek, buigt de buste van God zich naar Maria toe, terwijl een duif omgeven met een aureool, fladderend boven de jonge vrouw, de heilige aard van de openbaring kracht bijzet.