Parka, kajak, anorak, iglo. Deze woorden hebben één gemeenschappelijke oorsprong: het Inuit-volk. Eind maart kondigde Metropolitan Museum of Art in New York een historische schenking van vijfhonderd hedendaagse Inuit-prenten aan. Tegelijkertijd trok de Brusselse kunsthandelaar Patrick Mestdagh veel aandacht op de laatste TEFAF, waar zijn stand grotendeels gewijd was aan Inuit-kunst. Hij toonde onder meer een kajak en een anorak gemaakt van zeehondendarmen. Het maakt nieuwsgierig naar een nichemarkt die nog relatief betaalbaar is.
Wat weten we eigenlijk over die beroemde ‘Eskimo’s’, die hun dagelijks leven doorbrachten in het barre noorden? We kennen vaak de clichés: hun woningen waren iglo’s, gemaakt van ijsblokken, ze jaagden op zeehonden en muskusossen en gebruikten het ivoor van walrussen om allerlei voorwerpen van te maken. Zoals vaak het geval is, is de werkelijkheid complexer dan de beelden die we erbij hebben. De term ‘Eskimo’ heeft nu een negatieve connotatie: de juiste benaming voor deze volkeren is ‘Inuit’.
