De vriendschappelijke rivaliteit tussen de schilders William Turner en John Constable is een van de belangrijkste hoofdstukken uit de geschiedenis van de Britse kunst. Twee mannen, twee wereldvisies, twee artistieke temperamenten die tegenover elkaar kwamen te staan binnen de Engelse romantiek: Turner, de alchemist van de hemel en het licht, tegenover Constable, de dichter van de aarde en de wolken.
Hun strijd, die zich afspeelde in de eerste helft van de 19e eeuw, is er een van diepe esthetische spanningen, vaak ingegeven door de context van de romantiek: een tijdperk in beweging, verslingerd aan grootsheid en emoties, waarin men het alledaagse wilde sublimeren en de ziel van de natuur tot uiting wilde brengen op het doek. In deze context, waarin de concepten Lux (Latijn voor ‘licht’) en Nox (Latijnse naam voor Nyx, de Griekse godin van de nacht) tegenover elkaar stonden, werd de Royal Academy of Arts in Londen in het voorjaar van 1832 het toneel van een gedenkwaardige confrontatie.
